Age Douma, hbo-verpleegkunde student in Bernardus, Sassenheim

Age - hbo-verpleegkunde student Bernardus Sassenheim - Marente

 

"Ik lag een week in het ziekenhuis en het werk van de verpleegkundigen leek me heel erg leuk."

 

Interview met Age Douma, hbo-verpleegkunde student in Bernardus (Sassenheim)

Wie ben je? 

Ik ben Age Douma (19), geboren en getogen in Voorhout, waar ik ook de HAVO heb doorlopen. Mijn vader werkt bij Wageningen Economic Research in Den Haag en mijn moeder werkt in een school voor gehandicapten die behoort tot de zorgsector. Ik heb drie oudere zussen. 

Ik vind mezelf nogal een nuchter en rustig type. Ik heb bijvoorbeeld drie goede vrienden, onder wie ook mijn vriendin, en mijn hobby is gamen op een door mijzelf met een vriend gebouwde computer. Daar doe ik voetbalspelen en schietspelletjes op. Ik ben geen groot lezer, maar met mijn schoolwerk loop ik niet achter. Ik zal er naar verwachting op een redelijk tempo doorheen rollen.  

Waar werk je? 

Ik loop stage in Huize Bernardus, een zorginstelling voor ouderen in Sassenheim, die beschikt over twee PG afdelingen en een afdeling voor mensen met somatische aandoeningen. Daarnaast is er nog een flat waar de mensen zelfstandig wonen, maar waar ze wel onze zorg kunnen inroepen. Ik werk nu precies 5 weken in de zogenaamde ‘blauwe woonkamer’ van afdeling DEVER, een van de twee PG woonafdelingen. Hier zorg ik met een aantal collega’s voor 10 à 11 bewoners. Ik zie dus elke dag diezelfde tien mensen. Dat is niet saai, want hun stemming is natuurlijk elke dag anders, en bovendien wordt hen elke dag een andere activiteit aangeboden. Er heerst een huiselijke sfeer; er worden boodschappen gedaan en de verzorgenden en verpleegkundigen koken zelf voor de mensen en eten ook mee. Dat heb ik echter nog niet meegemaakt, want ik mag pas na mijn achtste week late diensten draaien; nu werk ik nog elke dag van 7.00 tot 15.00 uur. Ik krijg een stagevergoeding van 312 euro, maar daar gaan nog premies vanaf, en houd uiteindelijk 197 euro over. Voor de instelling ben ik dus een goedkope werkkracht. 

Hoe komt het dat je in de ouderenzorg bent gaan werken?

Dat ik verpleegkundige wilde worden komt indirect door mijn lengte; ik ben 1.91 meter lang. In 2018 moest ik vanwege een scoliose aan mijn rug geopereerd worden. Ik lag toen een week in het ziekenhuis en het werk van de verpleegkundigen leek me heel erg leuk. De meeste mensen komen immers beter uit het ziekenhuis dan dat ze erin gaan. Dat is toch gaaf, als je daaraan mee kunt werken? In 2019 heb ik onderzocht waar ik de HBOV het best zou kunnen doen; ik bezocht Open Dagen in Amsterdam en in Leiden. In Leiden trok het kleinschalige karakter van de hogeschool mij aan, en ook was dit vanuit Voorhout veel dichterbij. Ik zit nu dus in het tweede jaar van de HBOV in Leiden en het leek me praktisch om als eerste stage voor de ouderenzorg te kiezen. Ik verwachtte dat ik de basale verpleegtechnische handelingen dan snel in de vingers zou hebben. Toen werd mij deze stageplaats aangeboden. Het valt me wel een beetje tegen dat ik in Bernardus nog niet zo heel veel verpleegtechniek tegenkom. Ik had bijvoorbeeld verwacht dat ik wel een katheter zou leren zetten, maar dat doen we hier haast nooit. Ook injecteren komt niet zo vaak voor. Alleen heb ik onlangs gezien hoe het gaat als iemand gesedeerd moet worden. Dat mocht ik niet zelf doen, maar ik mocht wel kijken. Ik heb wel veel plezier op het werk. Mensen met dementie kunnen soms heel verrassend uit de hoek komen; ik moet best wel vaak lachen op het werk! Ook vind ik het leuk dat ik de mensen goed leer kennen, doordat ik hen zo lang achter elkaar meemaak.  Met één bepaalde man voel ik nu echt al een band.     

Hoe werd je als man ontvangen in Marente?

Ik werd in Bernardus gastvrij ontvangen. Wel werd meteen gezegd: “O, het is een jongen.” Maar ik geloof dat ze dat best fijn vonden. Dat Marente een bewust beleid heeft om meer mannen aan te trekken wist ik niet.  Bij mij op de afdeling heb ik maar twee mannelijke collega’s en er werken wel twintig vrouwen. Omdat ik zo lang ben vragen die mij wel vaak om even iets voor hen uit de kast te pakken, of om iets zwaars te helpen tillen. Als er bijvoorbeeld een bed door een deur moet,  moet je het even rechtop zetten; dat soort klusjes, dan schiet ik wel bij.  

Age - hbo-verpleegkunde student Bernardus Sassenheim - Marente

 

"Mensen met dementie kunnen soms heel verrassend uit de hoek komen."

 

Op welke manier verschillen volgens jou mannen van vrouwen in de ouderenzorg?

Ik geloof dat er best nog wel een groot verschil is tussen mannen en vrouwen in de zorg. Ik merk dat zowel in de klas als op het werk. Ik zit in een klas van twaalf personen: negen vrouwen en drie mannen. Naar mijn mening praten de vrouwen veel gemakkelijker en sneller over persoonlijke gevoelens dan mannen; wij praten meer over maatschappelijke zaken. Misschien zouden wij in de opleiding méér dan 2 uur per week communicatieve vaardigheden moeten krijgen om dat beter te leren.  Ik denk dat mannen nu misschien nog wat harder zijn, zo van ”Dit is nu even niet leuk, maar het moet gebeuren.” Aan de andere kant: ik geloof dat ik zelf wel vaak grapjes maak, en op het werk merk ik dat de mannelijke bewoners dat leuk vinden, die reageren daarop. Soms merk ik dat de vrouwen zich een beetje lijken te schamen als ik hen kom wassen; ze weigeren mijn hulp niet, maar misschien zouden ze toch liever door een vrouw gewassen worden. 

Wie of wat zou jou kunnen inspireren om in de ouderenzorg te blijven werken?

Ik geloof dat een betere betaling van de ouderenzorg daar erg bij zou helpen. Als de ouderenzorg net zo goed zou betalen als verplegen in een ziekenhuis zou ik de ouderenzorg ook leuk kunnen vinden. Die langer durende relaties lijken mij echt een pluspunt, boven de snelle doorstroming in de ziekenhuizen. Maar nu ik nog zo jong ben lijkt een beetje actie mij ook wel erg leuk; ik wil me nu dus eerst allround ontwikkelen. 

Waarop zal jij als je met pensioen gaat het meest tevreden terugkijken?

Ik denk dat ik heel tevreden terug zal kijken als ik kan zeggen dat ik goed voor mensen heb gezorgd. 

Verhalen van 'onze mannen'

Bekijk alle verhalen

Cecile aan de Stegge
Cecile aan de Stegge
- Onderzoeker/docent Lectoraat Verpleegkundige Intramurale Ouderenzorg bij hogeschool Leiden

Alle blogs & vlogs van Cecile aan de Stegge

Meer blogs en vlogs