'Deze baan is op mijn lijf geschreven!'
Helen Stokman, 54 jaar, werkte 16 jaar als schoonheidsspecialiste in haar eigen salon. Nu is ze leerling verzorgende IG bij Marente Bernardus in Sassenheim. Waarom deze switch?
‘Een klant van mijn salon was gaan werken als woonbegeleider. Zij vertelde daar zo enthousiast over, dat leek mij in combinatie met de salon ook wel wat. Hoe leuk ik het werken in mijn schoonheidssalon ook vond, het ging steeds om een-op-een contact met de klant. Je wereld blijft dan wat kleiner. Niet veel later startte ik als woonbegeleider voor twee ochtenden in de week. Dat bleek een mooie opstap. Want zo begon mijn loopbaan bij Marente.’
Werken met leuke collega's
Na de tweede lockdown in coronatijd moest Helens salon weer dicht. ‘Tja, wat moet je dan? Bij de Bernardus was genoeg werk te doen en kon ik meteen fulltime als woonbegeleider aan de slag. Er werd zelfs gevraagd of ik voor vast wilde komen werken’, vertelt Helen. ‘In die onzekere tijden was die vastigheid erg fijn. Daarbij kon ik zo dagelijks met mensen bezig zijn en kreeg ik er ook nog eens hele leuke collega's bij!'
Leren en doorgroeien
Helen blijft doorleren. ‘Als woonbegeleider zorg je voor de maaltijden voor de bewoners en doe je activiteiten met bewoners. Maar ik wilde meer dan dat, benadrukt Helen. Daarom ben ik de opleiding Helpende Zorg en welzijn, niveau 2 bij het ROC in Leiden gaan doen. Het mooie is dat Marente dit regelt én betaalt. Ik werk 32 uur, waarvan ik een dag naar school ga. Inmiddels ben ik bezig met het behalen van niveau 3 en volgend jaar hoop ik te starten met niveau 4. Door hogere niveaus te behalen, mag ik meer medische zorgtaken doen. Nu mag ik bijvoorbeeld medicatie delen en insuline geven, maar ook katheteriseren en andere verpleegtechnische handelingen bij bewoners verrichten.’
Bewoners laten lachen en troosten
Helen heeft het enorm naar haar zin. 'Het allerleukste van mijn werk, vind ik toch wel het iedere dag weer laten lachen van de bewoners. Maar ook een troostende schouder bieden als het even wat minder gaat. Ik zorg voor iedere bewoner alsof het mijn eigen moeder is. Waar het kan, wil ik vooral de dagen van de bewoners leuker maken. Samen met mijn collega's natuurlijk. Want dat contact miste ik vooral in mijn salon. Met elkaar lachen en goede gesprekken hebben, daar word ik heel blij van', zegt ze met een grote grijns. ‘En ik leer ontzettend veel van mijn collega's. Deze baan is op mijn lijf geschreven. Het was een goede beslissing. Na mijn vakantie heb ik de bewoners en collega's zo gemist, dat ik blij ben om weer te starten.’
